Kisur

Ég er stoltur eigandi tveggja seinheppnustu kisa undir sólinni. Auk þess er ég sannfærð um að fresskettir í Kópavogi séu allir á kafi í neyslu og rugli og stórhættulegur félagsskapur fyrir kisurnar mínar litlu. Í gærkvöldi þurfti enn eina ferðina að ræsa út dýralækni þegar Þoka kom heim með svöðusár á fætinum eftir slagsmál við einn af þessum stórhættulegu pörupiltum úr Kópavogu. Það er ekki langt síðan Blíða kom heim með skottið lafandi vegna sýkingar eftir svipaða meðferð. Eru kisurnar mínar lagðar í einelti?

Þoka litla þurfti svæfingu og Ólöf dýralæknir, besta kona í heimi, saumaði skurðina og setti umbúðir á fótinn. Nóttin var ansi erfið eftir að svæfingin hætti að virka og litla greyið fór að staulast um, hálf vönkuð enn af lyfjunum, með staurfót sem hún skildi ekkert í. Hún komst ekki áfram og lítið afturábak, valt aðallega og datt um sjálfa sig og skældi ámátlega. Líðnum ætti að vera ljóst að ég svaf ekki mikið meðan á þessu gekk og heldur var sú sem aldrei grætur nálægt því að fella tár. á endanum slakaði hún nú á í fanginu á mér undir sæng og kúrði framundir morgun þó ekki svæfi hún mikið. Í dag er hún búin að prufukeyra staurfótinn og er auðvitað alls ekki ánægð með hann en getur þó talsvert staulast um. Hún er voða dugleg en brjóstumkennanleg. Mamma hennar átti líka voða bágt í nótt. Vildi helst fara með á spítalann og hringsólaði í kringum hana og reyndi að þrífa hana þegar hún kom heim án mikils árangurs. Sú litla kvæsti á hana og mamma virtist sár. Hún var einhvern vegin alveg eins og við hin, vildi gera eitthvað fyrir litla greyið en gat ekkert gert.

Nú ætlar sætastur að kaupa tryggingar fyrir kisurnar sínar svo lækniskosnaðurinn ætti að fara lækkandi.