Hart í ári í henni Ameríku.

Sú var tíðin að vinsælt tónlistarfólk í Ameríku átti til hnífs og skeiðar og vel það. Litli hörundsdökki snáðinn sem söng um litla jólatréð rakaði inn peningum og keypti sér lítinn skemmtigarð til að búa í. Öðrum gekk líka vel og voru meðal tekjuhæstu bandaríkjamanna. Nú er hins vegar af sem áður var. Sönghópurinn vinsæli Pussicat Dolls sem allir þekkja, þær áttu jú hin stórkostlega menntaða smell „Don't You Wish Your Girlfriend was hot like me?“, virðist vart ná endum saman. Þær dömur hafa ekki efni á að kaupa sér föt og sjá sig knúnar til að koma fram í hverju myndbandinu á fætur öðru á nærfötunum einum klæða. Þá sjaldan að þær sjást í fötum eru þau svo skjóllítil að allt eins hefði mátt skilja þau eftir heima og mæta á nærfötunum góðu. Ég hugðist taka gleði mína á ný áðan þegar ég sá að eitt kuldastráið hafði fjárfest í kjól en varð óðara fyrir vonbrigðum þegar ég sá að hálsmálið var rifið niður á nafla og téð nærföt blöstu enn og aftur við. Vil ég leggja til við ykkur kæru landsmenn að nú þegar jólin nálgast og að öllum líkindum verður tekið til í einhverjum fataskápum að pokarnir verði ekki sendir í rauðakrossinn þetta árið heldur beina leið til Ameríku svo ylja megi stúlkunum klæðalitlu. Ég geri mér grein fyrir að þær eru endalaust margar, ég held að þær séu í það minnsta tólf (þó syngur bara ein þeirra og engin spilar á hljóðfæri, til hvers eru allar hinar) en nýttnin ætti að vera nokkuð góð þar sem hver og ein er frekar rýr, allstaðar nema yfir barminn. Þetta er ákall mitt til ykkar kæru Íslendingar við getum ekki haft þetta svona lengur.

Í öðrum fréttum:
Sá Chris Cornell áðan í téðu sjónvarpi ooooohhhhhh!