Órtúlegt. Ég veit hvernig ég á að fara að þessu. Ég veit hvernig ég á að klára ritgerðina. Ég veit hvað ég á að gera næst, veit hvað ég á að gera svo og veit hvernig ég á að klára alla enda og setja punktinn í lokinn. Stundum verður á örskotsstundu allt svo kristaltært og augljóst og mað skilur allt í veröldinni. Verst er að ég verð örugglega búin að gleyma þessu fljótlega eftir hádegi. Shit.