Nei þar datt það loksins inn. Bloggið mitt hefur einhverra hluta vegna legið niðri í allan heila dag. Aldrei áður hef ég þjáðst af jafn mikilli löngun og þrá til að blogga. Ekkert merkilegt hefur gerst síðan á mánudaginn og ég hef ekkert að tilkynna. Engar sérstaklega áhugaverðar hugmyndir hafa fæðst og ekki hef ég mikið verið að velta vöngum yfir tilgangi lífsins og þaðan af síður fundið svörin við lífsgátunni. Niðurstaðan er því þessi:
Ég þjáist af bloggleysi bara af því að ég get ekki bloggað. Oft og tíðum líða nokkrir dagar án þess að ég skrifi hér nokkurn staf en þegar mér er fyrirmunað að blogga er það mér allt í einu orðin nauðsyn....
Sér einhver tengingu?